fiparoli

Esperanto

Etymology

From fi- +‎ paroli (“to speak”).

Pronunciation

• IPA^(key): [fipaˈroli]
• Rhymes: -oli
• Hyphenation: fi‧pa‧ro‧li

Verb

fiparoli (present fiparolas, past fiparolis, future fiparolos, conditional fiparolus, volitive fiparolu)

1. to curse, cuss, swear

Conjugation

Conjugation of fiparoli present past future singular plural singular plural singular plural tense fiparolas fiparolis fiparolos active participle fiparolanta fiparolantaj fiparolinta fiparolintaj fiparolonta fiparolontaj acc. fiparolantan fiparolantajn fiparolintan fiparolintajn fiparolontan fiparolontajn passive participle fiparolata fiparolataj fiparolita fiparolitaj fiparolota fiparolotaj acc. fiparolatan fiparolatajn fiparolitan fiparolitajn fiparolotan fiparolotajn nominal active participle fiparolanto fiparolantoj fiparolinto fiparolintoj fiparolonto fiparolontoj acc. fiparolanton fiparolantojn fiparolinton fiparolintojn fiparolonton fiparolontojn nominal passive participle fiparolato fiparolatoj fiparolito fiparolitoj fiparoloto fiparolotoj acc. fiparolaton fiparolatojn fiparoliton fiparolitojn fiparoloton fiparolotojn adverbial active participle fiparolante fiparolinte fiparolonte adverbial passive participle fiparolate fiparolite fiparolote infinitive fiparoli imperative fiparolu conditional fiparolus