Danish edit

Etymology edit

forvente (expect) +‎ -ning

Noun edit

forventning c (singular definite forventningen, plural indefinite forventninger)

  1. expectation
    Han var bange for ikke at kunne leve op til farens forventninger.
    He was afraid of not being able to live up to his father's expectations.
  2. the state of being expectant
    Børnene var fulde af forventning.
    The children were full of expectation.

Declension edit

Norwegian Bokmål edit

Etymology edit

From forvente +‎ -ning.

Noun edit

forventning f or m (definite singular forventninga or forventningen, indefinite plural forventninger, definite plural forventningene)

  1. an expectation

Derived terms edit

References edit

Norwegian Nynorsk edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From forvente +‎ -ning.

Noun edit

forventning f (definite singular forventninga, indefinite plural forventningar, definite plural forventningane)

  1. an expectation

Derived terms edit

References edit