Danish

edit

Etymology

edit

forvente (expect) +‎ -ning

Noun

edit

forventning c (singular definite forventningen, plural indefinite forventninger)

  1. expectation
    Han var bange for ikke at kunne leve op til farens forventninger.
    He was afraid of not being able to live up to his father's expectations.
  2. the state of being expectant
    Børnene var fulde af forventning.
    The children were full of expectation.

Declension

edit

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From forvente +‎ -ning.

Noun

edit

forventning f or m (definite singular forventninga or forventningen, indefinite plural forventninger, definite plural forventningene)

  1. an expectation

Derived terms

edit

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From forvente +‎ -ning.

Noun

edit

forventning f (definite singular forventninga, indefinite plural forventningar, definite plural forventningane)

  1. an expectation

Derived terms

edit

References

edit