Swedish

edit

Etymology

edit

Compound of full +‎ värdig.

Adjective

edit

fullvärdig (comparative fullvärdigare, superlative fullvärdigast)

  1. full-fledged, complete
    en fullvärdig medlema full-fledged member
    en fullvärdig frukosta complete breakfast

Declension

edit
Inflection of fullvärdig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular fullvärdig fullvärdigare fullvärdigast
Neuter singular fullvärdigt fullvärdigare fullvärdigast
Plural fullvärdiga fullvärdigare fullvärdigast
Masculine plural3 fullvärdige fullvärdigare fullvärdigast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 fullvärdige fullvärdigare fullvärdigaste
All fullvärdiga fullvärdigare fullvärdigaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Further reading

edit