gângurit
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of gânguri.
Noun edit
gângurit n (uncountable)
Declension edit
declension of gângurit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) gângurit | gânguritul |
genitive/dative | (unui) gângurit | gânguritului |
vocative | gânguritule |
Verb edit
gângurit (past participle of gânguri)