güve
See also: güvə
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish گوگه (güğe, güve), from Proto-Turkic *küńe (“moth”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
güve
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | güve | |
Definite accusative | güveyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | güve | güveler |
Definite accusative | güveyi | güveleri |
Dative | güveye | güvelere |
Locative | güvede | güvelerde |
Ablative | güveden | güvelerden |
Genitive | güvenin | güvelerin |
Derived terms edit
Further reading edit
- “güve”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu