Turkish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Ottoman Turkish كریسین كری (gerisin geri),[1] from Proto-Turkic *kerü (back, backwards) +‎ *-si (3rd P. Sg. possessive suffix) +‎ *-ŋ (pronominal "n") +‎ *-gerü (towards), literally towards his/her/its back.[2][3][4][5]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ɟe.ɾiˈsin.ɟe.ɾi/
  • Hyphenation: ge‧ri‧sin‧ge‧ri

Adverb edit

gerisin geri

  1. backwards, in reverse
    Synonyms: geri, geri geri, arka arka, (colloquial) kıçın kıçın, (vulgar) götün götün

Related terms edit

References edit

  1. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “كریسین كری”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 30
  2. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “geri”, in Nişanyan Sözlük
  3. ^ SARI, İsa. "Türkiye Türkçesi ve Ağızlarındaki -(s)Xn geri Yapısı Üzerine." Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi 9.2 (2019): 504-514.
  4. ^ Sultanzade, Vügar. "Zamir n’sinin Kaynağı Hakkında." Dil Araştırmaları 15.15 (2014): 95-104.
  5. ^ Clauson, Gerard (1972) “-ğaru:/-gerü:”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page xl

Further reading edit