ghiuitău
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Hungarian gyujtó.
Noun
editghiuitău n (uncountable)
Declension
edit declension of ghiuitău (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) ghiuitău | ghiuităuul |
genitive/dative | (unui) ghiuitău | ghiuităuului |
vocative | ghiuităuule |