glyyfi
Finnish edit
Etymology edit
Internationalism (see French glyphe), ultimately from Ancient Greek γλυφή (gluphḗ).
Pronunciation edit
Noun edit
glyyfi
Declension edit
Inflection of glyyfi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | glyyfi | glyyfit | ||
genitive | glyyfin | glyyfien | ||
partitive | glyyfiä | glyyfejä | ||
illative | glyyfiin | glyyfeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | glyyfi | glyyfit | ||
accusative | nom. | glyyfi | glyyfit | |
gen. | glyyfin | |||
genitive | glyyfin | glyyfien | ||
partitive | glyyfiä | glyyfejä | ||
inessive | glyyfissä | glyyfeissä | ||
elative | glyyfistä | glyyfeistä | ||
illative | glyyfiin | glyyfeihin | ||
adessive | glyyfillä | glyyfeillä | ||
ablative | glyyfiltä | glyyfeiltä | ||
allative | glyyfille | glyyfeille | ||
essive | glyyfinä | glyyfeinä | ||
translative | glyyfiksi | glyyfeiksi | ||
abessive | glyyfittä | glyyfeittä | ||
instructive | — | glyyfein | ||
comitative | See the possessive forms below. |