gołęby

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gȍlǫbъ. First attested in 1480.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡɔɫæ̃bɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡɔɫæ̃bɨ/

Adjective

gołęby

1. (of horses, attested in Masovia) ashen, ashy

   Synonyms: myszasty, myszy, szadawy

   • 1950 [1480], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 1511, Warsaw:

     Yakom ya thamo konya byalego et kobyla golanba wschyal

     [Jakom ja tamo konia białego et kobyłę gołębą wziął]

Related terms

nouns

• gołąb
• gołąbię
• gołębica

 

Descendants

• → Old Prussian: golimban

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gołęby”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN