grûn

West Frisian

Etymology

From Old Frisian grund, from Proto-Germanic *grunduz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡrun/

Noun

grûn c (plural grûnen, diminutive grûntsje)

1. ground

   De bal is op 'e grûn. ― The ball is on the ground.

2. earth

Derived terms

• foargrûn

Further reading

• “grûn”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011