graki

Esperanto

Etymology

From Italian gracchiare, of onomatopoeic origin.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɡraki]
• Rhymes: -aki
• Hyphenation: gra‧ki

Verb

graki (present grakas, past grakis, future grakos, conditional grakus, volitive graku)

1. to caw (like a crow)

Conjugation

Conjugation of graki present past future singular plural singular plural singular plural tense grakas grakis grakos active participle grakanta grakantaj grakinta grakintaj grakonta grakontaj acc. grakantan grakantajn grakintan grakintajn grakontan grakontajn nominal active participle grakanto grakantoj grakinto grakintoj grakonto grakontoj acc. grakanton grakantojn grakinton grakintojn grakonton grakontojn adverbial active participle grakante grakinte grakonte infinitive graki imperative graku conditional grakus

See also

• bleki