grondvorm

Dutch

Etymology

Compound of grond +‎ vorm.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: grond‧vorm

Noun

grondvorm m (plural grondvormen, diminutive grondvormpje n)

1. principal form; (linguistics) basic form

   Synonyms: basisvorm, hoofdvorm

   Elk werkwoord heeft een grondvorm waarvan andere vormen worden afgeleid.

   Every verb has a basiv form from which other forms are derived.

2. primitive form

   Synonyms: oervorm, archetype, stramien

   De regelgeving op het platteland laat ook niet veel andere opties open. Wie wil bouwen in het landschap, moet zich houden aan de grondvorm van het aloude boerenhuis.

   The regulations in rural areas also do not leave many other options open. Anyone who wants to build in the landscape must adhere to the primitive form of the ancient farmhouse.