háleikr

Old Norse

Etymology

From hár +‎ -leikr.

Noun

háleikr m

1. highness

Declension

  Declension of háleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	háleikr	háleikrinn	háleikar	háleikarnir
accusative	háleik	háleikinn	háleika	háleikana
dative	háleiki	háleikinum	háleikum	háleikunum
genitive	háleiks	háleiksins	háleika	háleikanna

References

• háleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.