Latin

edit

Etymology

edit

haesitō (hesitate) +‎ -bundus

Pronunciation

edit

Adjective

edit

haesitābundus (feminine haesitābunda, neuter haesitābundum); first/second-declension adjective

  1. hesitating, faltering, stammering

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative haesitābundus haesitābunda haesitābundum haesitābundī haesitābundae haesitābunda
Genitive haesitābundī haesitābundae haesitābundī haesitābundōrum haesitābundārum haesitābundōrum
Dative haesitābundō haesitābundō haesitābundīs
Accusative haesitābundum haesitābundam haesitābundum haesitābundōs haesitābundās haesitābunda
Ablative haesitābundō haesitābundā haesitābundō haesitābundīs
Vocative haesitābunde haesitābunda haesitābundum haesitābundī haesitābundae haesitābunda

References

edit