hentugleikr

Old Norse

Etymology

From hentugr +‎ -leikr.

Noun

hentugleikr m

1. opportunity

Declension

  Declension of hentugleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hentugleikr	hentugleikrinn	hentugleikar	hentugleikarnir
accusative	hentugleik	hentugleikinn	hentugleika	hentugleikana
dative	hentugleiki	hentugleikinum	hentugleikum	hentugleikunum
genitive	hentugleiks	hentugleiksins	hentugleika	hentugleikanna

References

• “hentugleikr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press