hoplit
Romanian
editEtymology
editNoun
edithoplit m (plural hopliți)
Declension
editsingular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | hoplit | hoplitul | hopliți | hopliții | |
genitive-dative | hoplit | hoplitului | hopliți | hopliților | |
vocative | hoplitule | hopliților |
Swedish
editEtymology
editBorrowed from Ancient Greek ὁπλίτης (hoplítēs). First attested in 1818.
Noun
edithoplit c
Declension
editnominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | hoplit | hoplits |
definite | hopliten | hoplitens | |
plural | indefinite | hopliter | hopliters |
definite | hopliterna | hopliternas |