huiduit

Romanian

Etymology

Past participle of huidui.

Adjective

huiduit m or n (feminine singular huiduită, masculine plural huiduiți, feminine and neuter plural huiduite)

1. booed

Declension

Declension of huiduit

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative/ accusative	indefinite	huiduit		huiduită	huiduiți	huiduite
	definite	huiduitul		huiduita	huiduiții	huiduitele
genitive/ dative	indefinite	huiduit		huiduite	huiduiți	huiduite
	definite	huiduitului		huiduitei	huiduiților	huiduitelor

Verb

huiduit (past participle of huidui)

1. past participle of huidui

References

• huiduit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN