hvítleikr

Old Norse

Etymology

From hvítr +‎ -leikr.

Noun

hvítleikr m

1. whiteness

Declension

  Declension of hvítleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hvítleikr	hvítleikrinn	hvítleikar	hvítleikarnir
accusative	hvítleik	hvítleikinn	hvítleika	hvítleikana
dative	hvítleiki	hvítleikinum	hvítleikum	hvítleikunum
genitive	hvítleiks	hvítleiksins	hvítleika	hvítleikanna

References

• hvítleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.