işeme

Turkish

Etymology 1

işe- +‎ -me.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ʃeˈme/
• Hyphenation: i‧şe‧me

Noun

işeme (definite accusative işemeyi, plural işemeler)

1. verbal noun of işemek; urination

Derived terms

• albümin işeme

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈʃe.me/
• Hyphenation: i‧şe‧me

Verb

işeme

1. second-person singular negative imperative of işemek

Further reading

• “işeme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu