iştial

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اشتعال (iştial), from Arabic اِشْتِعَال (ištiʕāl), verbal noun of اِشْتَعَلَ (ištaʕala, “to ignite”).

Noun

iştial (definite accusative iştiali, plural iştialler) (obsolete)

1. igniting, catching fire
   • 1939 August 5, “Dün üç mühim kaza oldu”, in İkdam:

     Motörün kaptan köşkü altına konmuş olan benzin tenekelerin den biri ansızın iştial etmiştir. İştial neticesinde kaptan köşkü havaya uçmuştur.

     (please add an English translation of this quotation)

2. (figurative) becoming angry

See also

• alev
• tutuşmak

References

• Devellioğlu, Ferit (1962) “iştiâl”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat‎‎^[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 559
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN