ientatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of ientō
Participle edit
iēntātus (feminine iēntāta, neuter iēntātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iēntātus | iēntāta | iēntātum | iēntātī | iēntātae | iēntāta | |
Genitive | iēntātī | iēntātae | iēntātī | iēntātōrum | iēntātārum | iēntātōrum | |
Dative | iēntātō | iēntātō | iēntātīs | ||||
Accusative | iēntātum | iēntātam | iēntātum | iēntātōs | iēntātās | iēntāta | |
Ablative | iēntātō | iēntātā | iēntātō | iēntātīs | |||
Vocative | iēntāte | iēntāta | iēntātum | iēntātī | iēntātae | iēntāta |