iletken
Turkish edit
Etymology edit
Morphologically ilet- (“to conduct”) + -ken (“habitual suffix”).
Noun edit
iletken (definite accusative iletkeni, plural iletkenler)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | iletken | |
Definite accusative | iletkeni | |
Singular | Plural | |
Nominative | iletken | iletkenler |
Definite accusative | iletkeni | iletkenleri |
Dative | iletkene | iletkenlere |
Locative | iletkende | iletkenlerde |
Ablative | iletkenden | iletkenlerden |
Genitive | iletkenin | iletkenlerin |
References edit
- “iletken”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu