illiturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of illinō.
Participle edit
illitūrus (feminine illitūra, neuter illitūrum); first/second-declension participle
- about to anoint
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | illitūrus | illitūra | illitūrum | illitūrī | illitūrae | illitūra | |
Genitive | illitūrī | illitūrae | illitūrī | illitūrōrum | illitūrārum | illitūrōrum | |
Dative | illitūrō | illitūrō | illitūrīs | ||||
Accusative | illitūrum | illitūram | illitūrum | illitūrōs | illitūrās | illitūra | |
Ablative | illitūrō | illitūrā | illitūrō | illitūrīs | |||
Vocative | illitūre | illitūra | illitūrum | illitūrī | illitūrae | illitūra |