imleç

Turkish

Etymology

Morphologically imle- +‎ -eç.

Noun

imleç (definite accusative imleçi, plural imleçler)

1. cursor, pointer

Declension

Inflection
Nominative	imleç
Definite accusative	imleçi
	Singular	Plural
Nominative	imleç	imleçler
Definite accusative	imleçi	imleçleri
Dative	imleçe	imleçlere
Locative	imleçte	imleçlerde
Ablative	imleçten	imleçlerden
Genitive	imleçin	imleçlerin