immoratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of immoror.
Participle edit
immorātus (feminine immorāta, neuter immorātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | immorātus | immorāta | immorātum | immorātī | immorātae | immorāta | |
Genitive | immorātī | immorātae | immorātī | immorātōrum | immorātārum | immorātōrum | |
Dative | immorātō | immorātō | immorātīs | ||||
Accusative | immorātum | immorātam | immorātum | immorātōs | immorātās | immorāta | |
Ablative | immorātō | immorātā | immorātō | immorātīs | |||
Vocative | immorāte | immorāta | immorātum | immorātī | immorātae | immorāta |