impartiturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of impartiō.
Participle
editimpartītūrus (feminine impartītūra, neuter impartītūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of impertīturus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impartītūrus | impartītūra | impartītūrum | impartītūrī | impartītūrae | impartītūra | |
Genitive | impartītūrī | impartītūrae | impartītūrī | impartītūrōrum | impartītūrārum | impartītūrōrum | |
Dative | impartītūrō | impartītūrō | impartītūrīs | ||||
Accusative | impartītūrum | impartītūram | impartītūrum | impartītūrōs | impartītūrās | impartītūra | |
Ablative | impartītūrō | impartītūrā | impartītūrō | impartītūrīs | |||
Vocative | impartītūre | impartītūra | impartītūrum | impartītūrī | impartītūrae | impartītūra |