impartitus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of impartiō.
Participle
editimpartītus (feminine impartīta, neuter impartītum); first/second-declension participle
- Alternative form of impertītus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impartītus | impartīta | impartītum | impartītī | impartītae | impartīta | |
Genitive | impartītī | impartītae | impartītī | impartītōrum | impartītārum | impartītōrum | |
Dative | impartītō | impartītō | impartītīs | ||||
Accusative | impartītum | impartītam | impartītum | impartītōs | impartītās | impartīta | |
Ablative | impartītō | impartītā | impartītō | impartītīs | |||
Vocative | impartīte | impartīta | impartītum | impartītī | impartītae | impartīta |