imperandus
Latin
editEtymology
editFuture passive participle of imperō.
Participle
editimperandus (feminine imperanda, neuter imperandum); first/second-declension participle
- which is to be commanded
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | imperandus | imperanda | imperandum | imperandī | imperandae | imperanda | |
Genitive | imperandī | imperandae | imperandī | imperandōrum | imperandārum | imperandōrum | |
Dative | imperandō | imperandō | imperandīs | ||||
Accusative | imperandum | imperandam | imperandum | imperandōs | imperandās | imperanda | |
Ablative | imperandō | imperandā | imperandō | imperandīs | |||
Vocative | imperande | imperanda | imperandum | imperandī | imperandae | imperanda |