inchoatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of inchoō.
Participle
editinchoātus (feminine inchoāta, neuter inchoātum); first/second-declension participle
- Alternative form of incohātus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inchoātus | inchoāta | inchoātum | inchoātī | inchoātae | inchoāta | |
Genitive | inchoātī | inchoātae | inchoātī | inchoātōrum | inchoātārum | inchoātōrum | |
Dative | inchoātō | inchoātō | inchoātīs | ||||
Accusative | inchoātum | inchoātam | inchoātum | inchoātōs | inchoātās | inchoāta | |
Ablative | inchoātō | inchoātā | inchoātō | inchoātīs | |||
Vocative | inchoāte | inchoāta | inchoātum | inchoātī | inchoātae | inchoāta |