incinctus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of incingō
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /inˈkiːnk.tus/, [ɪŋˈkiːŋkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈt͡ʃink.tus/, [in̠ʲˈt͡ʃiŋkt̪us]
Participle edit
incīnctus (feminine incīncta, neuter incīnctum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incīnctus | incīncta | incīnctum | incīnctī | incīnctae | incīncta | |
Genitive | incīnctī | incīnctae | incīnctī | incīnctōrum | incīnctārum | incīnctōrum | |
Dative | incīnctō | incīnctō | incīnctīs | ||||
Accusative | incīnctum | incīnctam | incīnctum | incīnctōs | incīnctās | incīncta | |
Ablative | incīnctō | incīnctā | incīnctō | incīnctīs | |||
Vocative | incīncte | incīncta | incīnctum | incīnctī | incīnctae | incīncta |
Descendants edit
- Aromanian: ntsimtu
- Catalan: encinta
- Dalmatian: inčinta, inzianta
- French: enceinte
- Italian: incinto, incinta
- Spanish: encinta
References edit
- “incinctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “incinctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers