indulturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of indulgeō.
Participle
editindultūrus (feminine indultūra, neuter indultūrum); first/second-declension participle
- about to indulge
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indultūrus | indultūra | indultūrum | indultūrī | indultūrae | indultūra | |
Genitive | indultūrī | indultūrae | indultūrī | indultūrōrum | indultūrārum | indultūrōrum | |
Dative | indultūrō | indultūrō | indultūrīs | ||||
Accusative | indultūrum | indultūram | indultūrum | indultūrōs | indultūrās | indultūra | |
Ablative | indultūrō | indultūrā | indultūrō | indultūrīs | |||
Vocative | indultūre | indultūra | indultūrum | indultūrī | indultūrae | indultūra |