infitiaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of īnfitior.
Participle
editīnfitiātūrus (feminine īnfitiātūra, neuter īnfitiātūrum); first/second-declension participle
- about to deny
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnfitiātūrus | īnfitiātūra | īnfitiātūrum | īnfitiātūrī | īnfitiātūrae | īnfitiātūra | |
Genitive | īnfitiātūrī | īnfitiātūrae | īnfitiātūrī | īnfitiātūrōrum | īnfitiātūrārum | īnfitiātūrōrum | |
Dative | īnfitiātūrō | īnfitiātūrō | īnfitiātūrīs | ||||
Accusative | īnfitiātūrum | īnfitiātūram | īnfitiātūrum | īnfitiātūrōs | īnfitiātūrās | īnfitiātūra | |
Ablative | īnfitiātūrō | īnfitiātūrā | īnfitiātūrō | īnfitiātūrīs | |||
Vocative | īnfitiātūre | īnfitiātūra | īnfitiātūrum | īnfitiātūrī | īnfitiātūrae | īnfitiātūra |