infitiatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of īnfitior.
Participle
editīnfitiātus (feminine īnfitiāta, neuter īnfitiātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnfitiātus | īnfitiāta | īnfitiātum | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiāta | |
Genitive | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiātī | īnfitiātōrum | īnfitiātārum | īnfitiātōrum | |
Dative | īnfitiātō | īnfitiātō | īnfitiātīs | ||||
Accusative | īnfitiātum | īnfitiātam | īnfitiātum | īnfitiātōs | īnfitiātās | īnfitiāta | |
Ablative | īnfitiātō | īnfitiātā | īnfitiātō | īnfitiātīs | |||
Vocative | īnfitiāte | īnfitiāta | īnfitiātum | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiāta |