Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of īnflammō (ignite).

Pronunciation

edit

Participle

edit

īnflammātus (feminine īnflammāta, neuter īnflammātum); first/second-declension participle

  1. ignited, having been set alight

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnflammātus īnflammāta īnflammātum īnflammātī īnflammātae īnflammāta
Genitive īnflammātī īnflammātae īnflammātī īnflammātōrum īnflammātārum īnflammātōrum
Dative īnflammātō īnflammātō īnflammātīs
Accusative īnflammātum īnflammātam īnflammātum īnflammātōs īnflammātās īnflammāta
Ablative īnflammātō īnflammātā īnflammātō īnflammātīs
Vocative īnflammāte īnflammāta īnflammātum īnflammātī īnflammātae īnflammāta

References

edit
  • inflammatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to be fired with love: amore captum, incensum, inflammatum esse, ardere
    • (ambiguous) to be fired with a passionate hatred: odio inflammatum, accensum esse
    • (ambiguous) to be fired with rage: iracundia inflammatum esse
    • (ambiguous) to be fired with desire of a thing: cupiditate alicuius rei accensum, inflammatum esse