inminutus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of inminuō.
Participle edit
inminūtus (feminine inminūta, neuter inminūtum); first/second-declension participle
- Alternative form of imminūtus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inminūtus | inminūta | inminūtum | inminūtī | inminūtae | inminūta | |
Genitive | inminūtī | inminūtae | inminūtī | inminūtōrum | inminūtārum | inminūtōrum | |
Dative | inminūtō | inminūtō | inminūtīs | ||||
Accusative | inminūtum | inminūtam | inminūtum | inminūtōs | inminūtās | inminūta | |
Ablative | inminūtō | inminūtā | inminūtō | inminūtīs | |||
Vocative | inminūte | inminūta | inminūtum | inminūtī | inminūtae | inminūta |