innixus
Latin
editEtymology
editPerfect active participle of innītor.
Participle
editinnīxus (feminine innīxa, neuter innīxum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | innīxus | innīxa | innīxum | innīxī | innīxae | innīxa | |
Genitive | innīxī | innīxae | innīxī | innīxōrum | innīxārum | innīxōrum | |
Dative | innīxō | innīxō | innīxīs | ||||
Accusative | innīxum | innīxam | innīxum | innīxōs | innīxās | innīxa | |
Ablative | innīxō | innīxā | innīxō | innīxīs | |||
Vocative | innīxe | innīxa | innīxum | innīxī | innīxae | innīxa |
References
edit- “innixus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- innixus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.