inrutus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of inruō.
Participle
editinrutus (feminine inruta, neuter inrutum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inrutus | inruta | inrutum | inrutī | inrutae | inruta | |
Genitive | inrutī | inrutae | inrutī | inrutōrum | inrutārum | inrutōrum | |
Dative | inrutō | inrutō | inrutīs | ||||
Accusative | inrutum | inrutam | inrutum | inrutōs | inrutās | inruta | |
Ablative | inrutō | inrutā | inrutō | inrutīs | |||
Vocative | inrute | inruta | inrutum | inrutī | inrutae | inruta |