insan-ı kâmil

Turkish

Etymology

From Persian انسان کامل (ensân-e kâmel), from Arabic الْإِنْسَان الْكَامِل (al-ʔinsān al-kāmil, literally “the person who has reached perfection”).

Noun

insan-ı kâmil (definite accusative insan-ı kâmili, plural insan-ı kâmiller)

1. (Islam, mysticism) Honorific title given to the Islamic prophet Muhammad.
2. (Islam, mysticism) Title of any Sufi who is believed to have reached perfection after several spiritual steps.

Declension

Inflection
Nominative	insan-ı kâmil
Definite accusative	insan-ı kâmili
	Singular	Plural
Nominative	insan-ı kâmil	insan-ı kâmiller
Definite accusative	insan-ı kâmili	insan-ı kâmilleri
Dative	insan-ı kâmile	insan-ı kâmillere
Locative	insan-ı kâmilde	insan-ı kâmillerde
Ablative	insan-ı kâmilden	insan-ı kâmillerden
Genitive	insan-ı kâmilin	insan-ı kâmillerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilim insan-ı kâmillerim 2nd singular insan-ı kâmilin insan-ı kâmillerin 3rd singular insan-ı kâmili insan-ı kâmilleri 1st plural insan-ı kâmilimiz insan-ı kâmillerimiz 2nd plural insan-ı kâmiliniz insan-ı kâmilleriniz 3rd plural insan-ı kâmilleri insan-ı kâmilleri Definite accusative Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilimi insan-ı kâmillerimi 2nd singular insan-ı kâmilini insan-ı kâmillerini 3rd singular insan-ı kâmilini insan-ı kâmillerini 1st plural insan-ı kâmilimizi insan-ı kâmillerimizi 2nd plural insan-ı kâmilinizi insan-ı kâmillerinizi 3rd plural insan-ı kâmillerini insan-ı kâmillerini Dative Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilime insan-ı kâmillerime 2nd singular insan-ı kâmiline insan-ı kâmillerine 3rd singular insan-ı kâmiline insan-ı kâmillerine 1st plural insan-ı kâmilimize insan-ı kâmillerimize 2nd plural insan-ı kâmilinize insan-ı kâmillerinize 3rd plural insan-ı kâmillerine insan-ı kâmillerine Locative Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilimde insan-ı kâmillerimde 2nd singular insan-ı kâmilinde insan-ı kâmillerinde 3rd singular insan-ı kâmilinde insan-ı kâmillerinde 1st plural insan-ı kâmilimizde insan-ı kâmillerimizde 2nd plural insan-ı kâmilinizde insan-ı kâmillerinizde 3rd plural insan-ı kâmillerinde insan-ı kâmillerinde Ablative Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilimden insan-ı kâmillerimden 2nd singular insan-ı kâmilinden insan-ı kâmillerinden 3rd singular insan-ı kâmilinden insan-ı kâmillerinden 1st plural insan-ı kâmilimizden insan-ı kâmillerimizden 2nd plural insan-ı kâmilinizden insan-ı kâmillerinizden 3rd plural insan-ı kâmillerinden insan-ı kâmillerinden Genitive Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilimin insan-ı kâmillerimin 2nd singular insan-ı kâmilinin insan-ı kâmillerinin 3rd singular insan-ı kâmilinin insan-ı kâmillerinin 1st plural insan-ı kâmilimizin insan-ı kâmillerimizin 2nd plural insan-ı kâmilinizin insan-ı kâmillerinizin 3rd plural insan-ı kâmillerinin insan-ı kâmillerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular insan-ı kâmilim insan-ı kâmillerim 2nd singular insan-ı kâmilsin insan-ı kâmillersin 3rd singular insan-ı kâmil insan-ı kâmildir insan-ı kâmiller insan-ı kâmillerdir 1st plural insan-ı kâmiliz insan-ı kâmilleriz 2nd plural insan-ı kâmilsiniz insan-ı kâmillersiniz 3rd plural insan-ı kâmiller insan-ı kâmillerdir