Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of īnscrībō.

Participle edit

īnscrīptus (feminine īnscrīpta, neuter īnscrīptum); first/second-declension participle

  1. inscribed

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnscrīptus īnscrīpta īnscrīptum īnscrīptī īnscrīptae īnscrīpta
Genitive īnscrīptī īnscrīptae īnscrīptī īnscrīptōrum īnscrīptārum īnscrīptōrum
Dative īnscrīptō īnscrīptō īnscrīptīs
Accusative īnscrīptum īnscrīptam īnscrīptum īnscrīptōs īnscrīptās īnscrīpta
Ablative īnscrīptō īnscrīptā īnscrīptō īnscrīptīs
Vocative īnscrīpte īnscrīpta īnscrīptum īnscrīptī īnscrīptae īnscrīpta

Derived terms edit

References edit

  • inscriptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inscriptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inscriptus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • inscriptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • one can see it in his face: in fronte alicuius inscriptum est
    • this is the inscription on his tomb..: sepulcro (Dat.) or in sepulcro hoc inscriptum est
  • inscriptus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers