insinuatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of īnsinuō.
Participle
editīnsinuātus (feminine īnsinuāta, neuter īnsinuātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsinuātus | īnsinuāta | īnsinuātum | īnsinuātī | īnsinuātae | īnsinuāta | |
Genitive | īnsinuātī | īnsinuātae | īnsinuātī | īnsinuātōrum | īnsinuātārum | īnsinuātōrum | |
Dative | īnsinuātō | īnsinuātō | īnsinuātīs | ||||
Accusative | īnsinuātum | īnsinuātam | īnsinuātum | īnsinuātōs | īnsinuātās | īnsinuāta | |
Ablative | īnsinuātō | īnsinuātā | īnsinuātō | īnsinuātīs | |||
Vocative | īnsinuāte | īnsinuāta | īnsinuātum | īnsinuātī | īnsinuātae | īnsinuāta |