insusurratus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of insusurrō.
Participle
editīnsusurrātus (feminine īnsusurrāta, neuter īnsusurrātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsusurrātus | īnsusurrāta | īnsusurrātum | īnsusurrātī | īnsusurrātae | īnsusurrāta | |
Genitive | īnsusurrātī | īnsusurrātae | īnsusurrātī | īnsusurrātōrum | īnsusurrātārum | īnsusurrātōrum | |
Dative | īnsusurrātō | īnsusurrātō | īnsusurrātīs | ||||
Accusative | īnsusurrātum | īnsusurrātam | īnsusurrātum | īnsusurrātōs | īnsusurrātās | īnsusurrāta | |
Ablative | īnsusurrātō | īnsusurrātā | īnsusurrātō | īnsusurrātīs | |||
Vocative | īnsusurrāte | īnsusurrāta | īnsusurrātum | īnsusurrātī | īnsusurrātae | īnsusurrāta |