See also: întransitif

French

edit

Etymology

edit

From Latin intrānsitīvus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

intransitif (feminine intransitive, masculine plural intransitifs, feminine plural intransitives)

  1. (grammar, of a verb) intransitive (not taking a direct object)
    Antonym: transitif

Derived terms

edit

Further reading

edit