invecturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of invehō.
Participle
editinvectūrus (feminine invectūra, neuter invectūrum); first/second-declension participle
- about to carry into
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | invectūrus | invectūra | invectūrum | invectūrī | invectūrae | invectūra | |
Genitive | invectūrī | invectūrae | invectūrī | invectūrōrum | invectūrārum | invectūrōrum | |
Dative | invectūrō | invectūrō | invectūrīs | ||||
Accusative | invectūrum | invectūram | invectūrum | invectūrōs | invectūrās | invectūra | |
Ablative | invectūrō | invectūrā | invectūrō | invectūrīs | |||
Vocative | invectūre | invectūra | invectūrum | invectūrī | invectūrae | invectūra |