ironiker
See also: Ironiker
Swedish
editEtymology
editDerived from Latin ironicus. Cognate of German Ironiker.
Noun
editironiker c
Declension
editDeclension of ironiker | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | ironiker | ironikern | ironiker | ironikerna |
Genitive | ironikers | ironikerns | ironikers | ironikernas |