iscusire

Romanian

Etymology

From iscusi +‎ -re.

Noun

iscusire f (plural iscusiri)

1. ability, dexterity

Declension

Declension of iscusire

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(o) iscusire	iscusirea	(niște) iscusiri	iscusirile
genitive/dative	(unei) iscusiri	iscusirii	(unor) iscusiri	iscusirilor
vocative	iscusire, iscusireo		iscusirilor

References

• iscusire in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN