iugatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of iugō.
Participle
editiugātus (feminine iugāta, neuter iugātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iugātus | iugāta | iugātum | iugātī | iugātae | iugāta | |
Genitive | iugātī | iugātae | iugātī | iugātōrum | iugātārum | iugātōrum | |
Dative | iugātō | iugātō | iugātīs | ||||
Accusative | iugātum | iugātam | iugātum | iugātōs | iugātās | iugāta | |
Ablative | iugātō | iugātā | iugātō | iugātīs | |||
Vocative | iugāte | iugāta | iugātum | iugātī | iugātae | iugāta |
References
edit- “iugatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers