jězdźić

See also: jeździć

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *ězditi, from *ězda (“ride”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjɛzdʑitʂ/

Verb

jězdźić impf

1. to go (by vehicle)

Usage notes

Jězdźić is in the class of Upper Sorbian abstract verbs. Its counterpart, jěć is a concrete verb.

Conjugation

Conjugation of jězdźić (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		jězdźić
transgressive		jězdźo, jězdźicy
present tense	1st	jězdźu	jězdźimoj		jězdźimy
	2nd	jězdźiš	jězdźitaj	jězdźitej	jězdźiće
	3rd	jězdźi	jězdźitaj	jězdźitej	jězdźa
past tense	1st	jězdźach	jězdźachmoj		jězdźachmy
	2nd	jězdźeše	jězdźeštaj	jězdźeštej	jězdźešće
	3rd	jězdźeše	jězdźeštaj	jězdźeštej	jězdźachu
imperative	1st	—	jězdźmoj		jězdźmy
	2nd	jězdź	jězdźtaj	jězdźtej	jězdźće
	3rd	jězdź	—
past active participle		jězdźacy
past passive participle		jězdźeny
ł-form		jězdźił
verbal noun		jězdźenje

Further reading

• “jězdźić” in Soblex