jactanticulus
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /i̯ak.tanˈti.ku.lus/, [i̯äkt̪än̪ˈt̪ɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /jak.tanˈti.ku.lus/, [jäkt̪än̪ˈt̪iːkulus]
Adjective
editjactanticulus (feminine jactanticula, neuter jactanticulum); first/second-declension adjective
- Alternative form of iactanticulus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | jactanticulus | jactanticula | jactanticulum | jactanticulī | jactanticulae | jactanticula | |
Genitive | jactanticulī | jactanticulae | jactanticulī | jactanticulōrum | jactanticulārum | jactanticulōrum | |
Dative | jactanticulō | jactanticulō | jactanticulīs | ||||
Accusative | jactanticulum | jactanticulam | jactanticulum | jactanticulōs | jactanticulās | jactanticula | |
Ablative | jactanticulō | jactanticulā | jactanticulō | jactanticulīs | |||
Vocative | jactanticule | jactanticula | jactanticulum | jactanticulī | jactanticulae | jactanticula |
References
edit- “jactanticulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jactanticulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.