jezuit

Romanian

Noun

jezuit m (plural jezuiți)

1. Obsolete form of iezuit.

Declension

Declension of jezuit

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) jezuit	jezuitul	(niște) jezuiți	jezuiții
genitive/dative	(unui) jezuit	jezuitului	(unor) jezuiți	jezuiților
vocative	jezuitule		jezuiților

References

• jezuit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Serbo-Croatian

Etymology

From New Latin Iesuita.

Pronunciation

• IPA^(key): /jezǔiːt/
• Hyphenation: je‧zu‧it

Noun

jezùīt m (Cyrillic spelling језу̀ӣт)

1. Jesuit

Declension

Declension of jezuit

	singular	plural
nominative	jezùīt	jezuiti
genitive	jezuíta	jezuita
dative	jezuitu	jezuitima
accusative	jezuita	jezuite
vocative	jezuite	jezuiti
locative	jezuitu	jezuitima
instrumental	jezuitom	jezuitima

References

• “jezuit” in Hrvatski jezični portal