kaani
Finnish edit
Etymology edit
From Medieval Latin chanis, from Turkic.
Pronunciation edit
Noun edit
kaani
Declension edit
Inflection of kaani (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kaani | kaanit | ||
genitive | kaanin | kaanien | ||
partitive | kaania | kaaneja | ||
illative | kaaniin | kaaneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kaani | kaanit | ||
accusative | nom. | kaani | kaanit | |
gen. | kaanin | |||
genitive | kaanin | kaanien | ||
partitive | kaania | kaaneja | ||
inessive | kaanissa | kaaneissa | ||
elative | kaanista | kaaneista | ||
illative | kaaniin | kaaneihin | ||
adessive | kaanilla | kaaneilla | ||
ablative | kaanilta | kaaneilta | ||
allative | kaanille | kaaneille | ||
essive | kaanina | kaaneina | ||
translative | kaaniksi | kaaneiksi | ||
abessive | kaanitta | kaaneitta | ||
instructive | — | kaanein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Anagrams edit
Wolof edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
kaani (definite form kaani gi)